Eerste week Damascus
Mijn eerste paar dagen in Syrie zijn allemaal goed bevallen. Reis goed verlopen, na aankomst op Damascus International Airport midden in de nacht verwelkomd door een slapende en kwijlende douane ambtenaar in zijn paspoort-controle-hok. Helaas was de sfeer, verzorgd door militairen in strak-gestreken outfit, niet dusdanig uitnodigend of tolerant dat ik het lef had om dit kodak-moment vast te leggen.
Ik heb een kamer in het christelijke deel van de oude stad bij een arabische familie. Vooralsnog prima, maar ben al op zoek naar appartement in de buurt waar ik meer privacy heb, geen hordes schreeuwende kinderen in het hofje rondrennen, en ik geen rochelende arabische buurman als wekmuziek heb. Daarnaast heeft de badkamer met een plafond van 1,60m al voor een aardige hoofdwond gezorgd. De wijk waarin ik zit is echter briljant: vlakbij de souq-al Hamadiyeh (mooiste souq van Damascus, Syrie, Midden-Oosten?) en vol met restaurantjes, kroegjes en andere winkeltjes.
Opvallend hier is de harmonieuze samenleving van christenen en moslims. Het zijn allemaal arabieren (mijn gastgezin is katholiek), alleen is hun religie niet aan het uiterlijk af te zien (hoewel een hoofddoek vaak veel verraadt). Ongeveer 10% van de bevolking hier is christen, en de christelijke wijk is bezaaid met mooie oude kerken en maria-beeldjes op straathoeken. Moskeen en kerken zijn hier volledig intact en niet besmeurd met discriminerende teksten, opgeblazen of in brand gestoken. Bijkomend voordeel van christelijke aanwezigheid zijn de vele kroegen en de heineken biertjes in de fruitzaak om de hoek. Ben dus niet alleen afhankelijk van koninginnedag op de ambassade als bron van alcohol!
Ik loop hier stage bij de United Nations Population Fund, waar ik kort samengevat het volgende ga doen: er zijn hier in totaal 9 UN organisaties, waarvan 3 a 4 iets met ontwikkelingshulp doen. Uit het verleden behaalde resultaten tonen aan dat dit ongecoordineerd en vaak dubbel gaat, dus wordt er nu een plan geschreven hoe dit voor de volgende assistentie-cyclus (2007-2011) beter kan. Ik zal mijzelf hierbij belasten met het "monitoring & evaluation framework", maar hoe dat precies eruit gaat zien weet niemand. Kortom, meer info volgt.
Afgelopen weekend (hier op vr en za) een tripje gemaakt naar Crac des Chevaliers, een oude kruisvaardersburcht ongeveer 2 uur ten noorden van Damascus (zie fotos). Dit samen ondernomen met een grote groep duitsers die hier voor 1 maand arabisch studeren. Veel aparte figuren (met als toppers: 'de gestapo-jas' en 'Otto' - de geflipte buschauffeur uit de simpsons) maar wel gezellig; ik zal kijken of ik deze op de gevoelige plaat kan vastleggen. Zaterdag ook een kort tripje naar Malulla, een klein dorpje in de bergen waar nog aramees wordt gesproken. Na terugkomst in Damascus was er een hevige modder-regen (combinatie zandstorm, regen, stof) waardoor het hier een grote puinzooi werd. Zie ook 'oranje' lucht op fotos!
souq al Hamadiyeh

biertje op de burcht
Azem paleis in Damascus
Malullaook Malulla, let op Maria beeld rechtsboven en vele kerken
dubieuze lucht...
4 Comments:
Wow arnie! wat zit je weer op een spiffe plek! mooie pics! xx Nicole
8:16 AM
Hey Arnout,
Dat ziet er weer zeer goed uit. Volgens mij is het leven veel te kort om alle mooie plekjes op deze aardbol te bekijken, maar het Midden-Oosten staat vrij hoog op mijn lijstje. Hopelijk vind je snel een relaxed appartement!!
Kus Annemarie
12:28 PM
Urnout,
Prachtig, dat die verschillende religies daar nog een beetje samengaan. Lastig alleen, dat de keuze lijkt te bestaan tussen een democratie incl. religieuze botsingen (Irak) en een dictatuur en tolerantie. Of zie ik dat verkeerd? Misschien kun je in een van je volgende posts nog wat meer interessantigheden daarover vertellen.
12:54 AM
Gaston!
ziet er très bon uit! Ik zit momenteel te overlijden in de bieb. Doe de gruusse aan Ottoman. Leeters PJ
4:12 AM
Post a Comment
<< Home