Verkeer in Damascus kan men wel 'druk' noemen. Vooral tijdens spitsuur heb je een mooie mix van taxi's, vrachtwagens, 'gewone' auto's, oude amerikanen en af en toe een Hummer van een of andere corrupte hooggeplaatste ambtenaar. De gele taxi's scheuren overal doorheen en brengen je van de ene naar de andere kant van de stad voor ongeveer 1 dollar. Gebruik van taximeters is niet altijd vanzelfsprekend, waardoor er vaak langdradige onderhandelingen gevoerd moeten worden over enkele tientallen centen. Als de deal eenmaal rond is en wij onderweg zijn in de taxi, draait de sfeer weer bij. De combinatie van de nederlandse nationaliteit en het feit dat je wat arabisch spreekt, doet het goed bij de syrische taxichaffeur. Mijn geheugen wordt even opgefrist over het aantal goals in x aantal interlands van Ruud van Nistelrooij, en ik krijg de lastige vraag voorgeschoteld hoe het zit met de blessure van Rafael v/d Vaart…. "Inshallah kan hij weer meespelen met de eerste wedstrijd" antwoord ik maar..(is hij geblesseerd..?)

Ondertussen slalomt de taxi links en rechts door het verkeer, wurmt zich door de smalste openingen (waardoor ik mijn non-chalant geplaatste arm snel weer naar binnenhaal), en ontwijkt de immer-aanwezige overstekende mensen. Oversteken kan hier ook als een kunst beschouwd worden. Aangezien de wegen vaak heel breed zijn, kan het zijn dat je tijdens het oversteken op de helft strandt en even moet balanceren tussen de verkeersstromen. Het veiligste is om je aan te sluiten bij ervaren Syriers tijdens de oversteek: het vergroot de kans van overleven, en bovendien kunnen ze ook fungeren als 'human shield' mocht het misgaan. De taxichauffeur scheurt als een nascar-coureur vrolijk door, hoewel ze soms ook rijden als een oma die net op hoog-bejaarde leeftijd haar rijbewijs heeft gehaald. Uit de radio komt meestal hippe libanese muziek of koranverzen, maar als je echt geluk hebt kan je ook getrakteerd worden op "The Backstreet Boys: Live in Tokyo "..

Eenmaal aangekomen op de bestemming kan het afgesproken bedrag toch niet genoeg zijn ('het was zo druk op de weg') of hij verlangt nog een bakhshiesh (fooi). Maar ik heb het ook vaak genoeg meegemaakt dat hij uiteindelijk weigert om geld van mij aan te nemen, en erop staat dat het ritje gratis is. Ik wil hem natuurlijk toch wel iets geven, wat hij dus weigert, waardoor het hele taxi-ritueel dus vaak begint en eindigt met een discussie…